2009 - Tarnów - Tucepi / Bol.

Buber napisał(a): Dzięki Ci, Dzięki Mariuszku .
Drogę do Brennej pewnie zasypało .

Proszę bardzo Wojteczku .

Zima w tym roku bardzo solidarnie obdarowała wszystkich - i tych z Gór i tych z Dołów, ale śniegu u nas jak na zimę przystało malutko - trochę nad kolana.
Natenczas wszystkie drogi odśnieżone i przejezdne.

Wiesz... ja chodzę sobie na spacery po lesie i po górach w rakietach, ale to tak żeby w domu nie leżały i żeby żona nie marudziła "To pocoś to kupił!"

Pozdrawiam.
Mariusz

Mariusz skąd masz rakiety i jakie polecasz ?

Buber napisał(a):Mariusz skąd masz rakiety i jakie polecasz ?

Moje doświadczenia z rakietami sięgają czasów, gdy do zużytego gumowca mojego ojca, gwożdziami przybiłem do czuba kawałek grubej sklejki...

Teraz no cóż... nowości tyle i firm też trochę, jednak są dwa podstawowe rodzaje i ja polecam Ci ten drugi czyli rakietę w formie skrzydła z tworzywa sztucznego z zapięciami typu "escape" czyli jak w snowboardzie. Wygoda i szybkość w zakładaniu i regulacji - w przeciwieństwie do wiązań paskowych, bez wymogu użycia specjalnych butów.

Ja z racji rzecz jasna wagi , miałem spory problem z zakupem odpowiedniego modelu. Kupiłem w końcu rakietę o nośności 130kg, która w przypadku plecaka na moich ramionach i tak nie spełnia tego warunku... Oczywiście nie chodzi o fakt szybkiego uszkodzenia rakiety, lecz o wygodę i utrzymanie rytmu marszu bez "pływania" i nadmiernego wyginania materiału.

Ja osobiście mam ten model i jestem bardzo zadowolony.
Jeżeli nie ściga Cię żaden wyjazd to warto poczekać do wiosny, ja swoje kupiłem w kwietniu za 200 złotych mniej... od razu wziąłem więc drugą parę dla żony

Pozdrawiam i nie przepraszam za OT
Mariusz

Wczoraj była niedziela
Tak ale jakoś trudno było zauważyć - do południa walka ze śniegiem , którego w nocy napadało 40 cm , potem się tak jakby " walentynkowo " zrobiło . . .

. . . za to dzisiaj luksusik - właśnie skończyłem odwalać śnieg , który cały czas sypie . . . tak . . . i mogę Ci spokojnie podziękować za wspaniałą , oryginalną , pełną i kompletną relację
Czytanie jej było ( i zapewne jeszcze będzie ) dla nas wielką przyjemnością
Porównując fotki z pierwszej i tej relacji widać jak Wasi malcy ( ups . . . młodzież ) się zmieniają . . . czas biegnie . . . chyba

Pozdrawiam i czekam już teraz na tegoroczną relację

Piotr

Mariusz podoba mi się ten ESCAPE .
Kupię go rzeczywiście później, bo "ciśnienia" nie ma i tylko dla siebie.
Za OT (bez przeprosin ) dziękuję bardzo .

Piotrze napadało solidnie, ale dzięki temu mam dzisiaj fajny luzik w robocie .
Taki dzień jest potrzebny - można trochę posiedzieć na cro i zaległości towarzyskie nieco nadrobić .
A dzieci ... rosną i są bardziej cwane .
Najważniejsze, żebyśmy to my się nie starzeli .

Pozdravki
W.

Buber napisał(a): napadało solidnie, ale dzięki temu mam dzisiaj fajny luzik w robocie .
Taki dzień jest potrzebny - można trochę posiedzieć na cro

No to Wojtku, skoro masz tyle czasu, to może jeszcze jakiś suplemencik? Bo jakoś tak trudno przyzwyczaić się do faktu, że to już koniec i że na następne Twe dzieło trzeba będzie czekać, aż znów będziesz miał co relacjonować...

Danusiu czasem jest czasu dużo ale szybko mija .

Suplemencik mówisz - ale ja już nie mam o czym pisać, chyba że (jak sugerował PAP) napiszę o wyprawie do Pcimia Dolnego, ale tam jeszcze nie byłem .

Chociaż .... mam tu jedno takie grafomańskie DZIEŁO .
To miłosna (niedawno Walentego było) "powieść" drogi p.t. ... "BENZYNA" .

UWAGA - TO JUŻ NIE RELACJA TO SUPLEMENT (NA SPECJALNE ŻYCZENIE ).

BENZYNA (CZ. 1)

To było miesiąc temu.
Jechał jak zwykle do pracy
Wtedy zobaczył ją pierwszy raz.

To było jak trafienie piorunem.
W jednej chwili gwałtownie zahamował i zjechał na chodnik.
Wysiadł z auta i podszedł do pięknego budynku ze szkła i stali.

Stała zaraz za szybą.
Miała cudowną figurę, obleczoną w czerwień.
Srebrne dodatki podkreślały jej urodę.
Było w niej coś kojącego, a zarazem drapieżnego.
Widział idealną, skończoną piękność.
Pełen podziwu patrzył na nią kilkanaście minut, zapominając o wszystkim.

Piotrze napadało solidnie, ale dzięki temu mam dzisiaj fajny luzik w robocie .
Taki dzień jest potrzebny - można trochę posiedzieć na cro i zaległości towarzyskie nieco nadrobić .
A dzieci ... rosną i są bardziej cwane .
Najważniejsze, żebyśmy to my się nie starzeli .

Niektórzy to mają fajnie w pracy jak za sypie to jest luz a ja im więcej sypie tym więcej roboty niestety .


Pozdrawiam i relacja pierwsza klasa przeczytana od posta pierwszego do posta ostatniego

Buber napisał(a):Stała zaraz za szybą.
Miała cudowną figurę, obleczoną w czerwień.
Srebrne dodatki podkreślały jej urodę.
Było w niej coś kojącego, a zarazem drapieżnego.
Widział idealną, skończoną piękność.
Pełen podziwu patrzył na nią kilkanaście minut, zapominając o wszystkim.

to tak , jakbym czytał o sobie . . .
Reakcja była identyczna . . . tylko . . . kolory
A może ja wtedy daltonistą byłem . . .

grigor napisał(a):Niektórzy to mają fajnie w pracy jak za sypie to jest luz a ja im więcej sypie tym więcej roboty niestety .
Pozdrawiam i relacja pierwsza klasa przeczytana od posta pierwszego do posta ostatniego

Spoko, spoko nie było tak różowo. W niedzielę na zaplanowaną Lubinkę nie skoczyłem, a dzisiaj tyłek zza biurka musiałem raz podnieść i pojechać "polskimi drogami lokalnymi" - się działo .

Dzięki "rodakowi" za komplementa . Pozdravki.

piotrf napisał(a): Reakcja była identyczna . . . tylko . . . kolory
A może ja wtedy daltonistą byłem . . .

Nie, nie - na pewno nie jest tak źle .
Ja wolę czerń, a o czerwieni napisałem, bo to dużą część ludzi rajcuje .

BENZYNA (CZ. 2 - spokojnie będzie jeszcze 3-cia i to już finito )

Stała się jego obsesją.
Myślał o niej cały dzień, a nocą śniła mu się, obleczona w czerwień.
Rano jak najwcześniej odjeżdżał spod domu, żeby na nią spojrzeć.
Widział wtedy innych mężczyzn, jak pytali o nią, rozmawiali o niej, a nawet ją dotykali.
On też mógłby wejść do środka i robić to co oni, ale po co ?
Zdawał sobie sprawę, że nie stać go, żeby ją zdobyć, ani tym bardziej utrzymać przy sobie.
Ale i tak dalej o niej myślał.

W końcu ... zaczęło go to bardzo męczyć.
Czuł namacalny, fizyczny ból.
Nie mógł już tego dłużej wytrzymać.

Wreszcie podjął decyzję, że od jutra będzie jeździł inną trasą do pracy.
Żeby więcej razy jej nie widzieć.
Żeby o niej zapomnieć.
Ale jeszcze dziś spojrzy na nią ostatni raz.
I właśnie teraz pieścił wzrokiem jej kształty, obleczone w czerwień.
Przedłużał tę chwilę w nieskończoność.

Wiem jak to boli . . .

Buber napisał(a):UWAGA - TO JUŻ NIE RELACJA TO SUPLEMENT (NA SPECJALNE ŻYCZENIE ).

Dzięki WIESZCZU I czekam na CZ. 3