20 dni na Bałkanach czyli góry i atrakcje turystyczne

napisał(a) **wajheczka** » 13.10.2014 19:03

To Krzysiek turysta z Polski. Zobaczył moje auto na parkingu i myślał że poszedłem na Maja Jezierce . Jego plany to nocleg przy ostatnim jeziorku a wczesnym rankiem kiedy jeszcze będzie twardy śnieg spróbuje zdobyć Maja . Wyjaśnia się sprawa dużej ilości śniegu powyżej 1800 m. Krzysiek był w marcu w Dumitorze i wtedy w ciągu jednej nocy spadło tam metr śniegu, wiec i pewnie tu też tak było. Podnoszę jego duży plecak ale waży on chyba więcej jak ja. Więc jego tempo do góry nie jest szybkie. Namawia nas na nocleg ale niestety nie jesteśmy przygotowani na taką ewentualność wiec nie wchodzi to w rachubę. Szkoda. Przez chwilę spróbuję sobie w myślach wyobrazić jak będzie wyglądał tam zachód słońca, pogodna gwiezdzista noc i wschód słońca w tym urokliwy miejscu. Zaczynam mu zazdrościć tego noclegu. Sam nie wpadłem na taki pomysł ale jak bym wiedział ze spotkam Krzyśka to bym się przygotował na to i miałbym cudowny nocleg. A tak. Powrót do rzeczywistości. Ustalamy ze pewnie jutro po południu się spotkamy na parkingu bo ja będę wracał z Kolaty a on z Maja . Czas w drogę.

napisał(a) **tercja** » 14.10.2014 14:30

wszystko się może zdarzyć, gdy głowa pełna marzeń

może jeszcze nic straconego

napisał(a) **wajheczka** » 16.10.2014 07:27

nic straconego ale na razie trzeba czekać a czas leci

napisał(a) **wajheczka** » 16.10.2014 07:28

napisał(a) **wajheczka** » 16.10.2014 07:33

Dzień dziewiąty Kolata i znikające jezioro

napisał(a) **wajheczka** » 16.10.2014 20:38

Rano oczywiście pobudka bardzo wcześnie bo meczet daje o sobie znać. Pożytek z tego taki ze będziemy wcześniej na szlaku. Po szóstej jesteśmy w malowniczej i znanej dolinie, Stacha podwożę na początek szlaku a sam parkuje auto tam gdzie wczoraj i ruszam . Na razie pogoda jest ładna, ale...

o ile wiadomo gdzie się zaczyna szlak , to potem już z oznaczeniem jest gorzej. Znaki są albo i nie albo w bardzo dużej odległości od siebie. Do tego duzo jest wydeptanych ścieżek i... dobrze ze mam nawi nie musze główkować. Wysokość dość szybko się zyskuje.

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 13:31

.. po chwili pogoda się zmienia i z jednej strony deszcz, z drugiej pogoda z trzeciej mgła.

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 15:58

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 16:04

po 2.45 godz. dochodzę do polany otoczonej górami. widok jest --mniam mniam-- byłbym wcześniej ale przed polaną jest góra z kamieni i szlak wiedzie z prawej strony góry ja natomiast obeszłem tą górę z lewej strony czyli dołożyłem sobie drogi a co za tym idzie trochę pobłądziłem ( wiem mam navi ale jakoś z lenistwa nie chciało mi się na nią patrzeć i dlatego tak wyszło). Niestety Stacha ostatni raz widziałem na początku szlaku , a tu za chwile się okaże ze by się bardzo przydał.

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 16:20

chwile zostaje na polanie czas na amciu amciu , w tym punkcie trasy śniadanie smakuje bardzo. wydaje mi się ze ten kolor zielony trawy jest bardziej zielony niż zielony. :lol:

Spoglądam w górę i widzę ze od 1800 m zaczynają się ,,zaspy,, :wink:

coś mi się wydaje ze chyba będzie trudno. Po chwili ruszam dalej , zaczyna się śnieg, znowu zbaczam z trasy , zanim wrócę na nią to minie 10 min.

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 16:24

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 16:30

na polanie

napisał(a) **wajheczka** » 17.10.2014 16:33

nawet nie wiem kiedy a znowu jest pogoda. czyżby coś z tego miało być.

napisał(a) **wajheczka** » 28.10.2014 16:36

w końcu pojawia się pierwszy śnieg i od razu robi się problem , jestem na około 1850mnpm :evil:

napisał(a) **wajheczka** » 28.10.2014 17:43

spoglądam na niego jak pies na kota
Obejść go nie można , bo z dwóch stron ściana prawie pionowa a śnieg prawie do ściany sięga i są duże szpary między śniegiem a ścianą. Na skraju płatu śnieg mokry, wbijam kijek i odpadło kawałek śniegu, do tego wygląda to , ze cały ten płat jest w powietrzu , bo po wbiciu kolejny raz kijka kawałek dalej , wszedł on na metr ale było widać ze na dole jest wolna przestrzeń. Czym bliżej środka wygląda to na zmrożone ale musiałbym skoczyć ze trzy metry nie mając pewności jak wyląduje co się stanie. Jak założę raki to mi to nie wiele da pewnie się zapadnę po pasa i kto mnie wyciągnie. Na śniegu nie widać żadnych śladów. Żeby chociaż Staszek był to w razie czego to by pomógł a tak jestem zdany na siebie .Pewnie nawet jak bym tą przeszkodę pokonał to wyżej będzie podobnie. . Żeby nie kusić losu szybko rezygnuje , bo w razie nieszczęścia to jestem zdany na siebie i prędko mnie tu nikt nie znajdzie. Tragedii niema , będzie okazja tu jeszcze wrócić w końcu czeka Maje Jezierce więc i Kolata poczeka.