.png "Croentuzjasta")
Szczególnym sentymentem darzę włoskie Dolomity, które są na tym forum dosyć obficie relacjonowane, chociaż zimowo w znacznie mniejszym stopniu. Czując się poniekąd, malutką częścią kropelkowej społeczności postanowiłem troszeczkę aktywniej podkreślić swoją więź i pogrubić zimowy wątek. Wróciłem właśnie z narciarskiej wyprawy w te rejony i myślę, że to dobra okazja do podzielenia się wrażeniami.
W tym roku umówiliśmy się ze swoimi znajomymi mieszkającymi w Niemczech do wspólnego wyjazdu na narty. Ustalaliśmy długo termin, który by wszystkim pasował. Ja optowałem za przełomem marca i kwietnia z uwagi na dłuższy i cieplejszy dzień, znajomi za końcem stycznia z uwagi na lepszy śnieg. Stanęło gdzieś pośrodku, początek marca. Wydawało się, że już jesteśmy dogadani do momentu, kiedy trzeba było ustalić miejsce.
- Włochy??!! - usłyszałem w słuchawce wielkie zdziwienie kolegi. Nie bardzo chciał się zgodzić na moją propozycję. Austria, to piękny kraj, język, znajomi, nowoczesne wyciągi, równe trasy, byli kilka razy i w ogóle co to za pomysł te Włochy. Ponadto muszą się pozostali znajomi zgodzić a to może być trudne i potrwać. Może jednak dasz się przekonać na tą Austrie, nalegał kolega.
- Nie chcę do Austrii!
- Dlaczego?
Użyłem wtedy decydującego i jakże przekonującego argumentu.
- Nie, bo nie, jedźcie bez mnie do Austrii, ja jadę do Włoch!!
Wytoczyłem ciężki argument
Poskutkowało. Trzeciego marca jechaliśmy samochodem do Malga Ciapela.
.png "Legenda")
.png "Koneser")
.png "Cromaniak")
.png "Weteran")
Tegoroczny pobyt na austriackich stokach tylko utwierdził nas w tej opinii. Niby fajnie i lepsza infrastruktura, ale nie to słońce i nie ten sztruksik 
