... po roztańczonej Mazowsza krainie ...

[Arek]

Jak śpiewał Stasiek Wielanek:

Warszawa da się lubić,
Warszawa da się lubić,
tu szczęście można znaleźć,
tutaj serce można zgubić.

[weldon]

A w dodatku

Kto odmienne rzuci zdanie,
Też spokojna nasza głowa!
Mamy na nie zapytanie:
Panie szanowny, po co ta mowa?

[mariusz-w]

Cześć Mariuszu. Prawobrzeżna Warszawa nie jest moją najmocniejszą stroną, sam ją dopiero poznaje, więc chętnie zapraszam, do wstawiania śladów, jak i wspomnień o niej. Zresztą, jak macie, to o całej Warszawie wstawiajcie

Oj! ... to dawne rodzinne dzieje.
Na Bródnie w takim podobnym jak pokazałem na fotkach domku, Ojciec mój spędził okupację od 1939-45 ... miał wówczas 8-14 lat.
Gdy ja miałem "naście" odwiedzaliśmy te miejsca.
Domek w którym mieszkali stał ... jako jeden z nielicznych.
Dużo mi o tych czasach opowiadał i o okupacji ... i o życiu w tamtym czasie ... i o powstaniu etc.
Stąd mój sentyment tak do miejsca jak i do Warszawy w ogóle !

Pozdrawiam.

[weldon]

A propos powstania: w jakich miastach w Polsce, wybuchło Powstanie Warszawskie?

Ktoś wie?

[Crayfish]

Nie przypuszczałem, że w stolicy są jeszcze bloki w takim stanie jak w Mostarze ..

[weldon]

Takie na przykład:



I to w ścisłym Centrum



Po lewej stronie, za tymi domami, jest Pałac Kultury

[piotrf]

Czytam z wielkim zainteresowaniem Piotrze .
W Warszawie byłem częstym gościem naście lat temu , więc troszkę ją znam , ale Twoja relacja otwiera oczy na wiele spraw i faktów , o których z pewnością wielu mieszkańców tego miasta nie ma pojęcia .

W poście z godz. 9:07 tak mnie coś ukłuło w oko

" Miałem jeszcze wrócić do pewnych wydarzeń z 4 listopada 1974 roku.
Armia Suworowa . . . "

Takie przestawienie cyferek . Wybacz proszę


Pozdrawiam
Piotr

[weldon]

A dziękuje, zaraz poprawię.

Przynajmniej macie dowód, ze sam piszę, a nie kopiuję

Pozdrawiam

[Franz]

A propos powstania: w jakich miastach w Polsce, wybuchło Powstanie Warszawskie?

Do tej pory mi się zdawało, że to w Warszawie się zdarzyło. Jak mówią najstarsi górale, była godzina 17:00 w pierwszy dzień sierpniowy.

Ale kiedyś mnie uczono, ze wojna zaczęła się ostrzałem Westerplatte, a potem się okazało, że to Wieluń dzierży palmę pierwszeństwa. Póki jakiś nowy pretendent nie wykaże się wcześniejszą godziną.

Pozdrawiam,
Wojtek

[weldon]

Do tej pory mi się zdawało, że to w Warszawie się zdarzyło. Jak mówią najstarsi górale, była godzina 17:00 w pierwszy dzień sierpniowy.

W Warszawie, przede wszystkim, ale nie tylko.
Wybuchło w jeszcze jednym mieście, w koordynacji z warszawskim.

Co do tej 17, to też nie do końca tak: na 17 wyznaczono Godzinę W, ogólno-warszawskiego powstania, ale mniejsze, czy większe potyczki powstańców, toczyły się już od godziny 14 na Żoliborzu (w Wiki jest błąd - nie wierzcie tak do końca Wiki), a od 16 bodajże, również na Woli.

[Franz]

w Wiki jest błąd - nie wierzcie tak do końca Wiki

W moim przypadku, to bardziej TVP, ale wiadomo - telewizja...

Pozdrawiam,
Wojtek

[weldon]

To jest co prawda dłuższa opowieść, ale postaram się w mocnym skrócie:

W Wiki napisane jest, że pierwsze strzały Powstania padły o 13.50 na Suzina, na Żoliborzu. Faktycznie jest tam tablica, opisująca podobne zdarzenie, z tym, że powieszona przez komunistów, którzy potyczkę żołnierzy AL, dostrzeżonych przez Niemców w kotłowni na Suzina, a która odbyła się około 15 i była wynikiem przeszukiwania terenu Żoliborza po tej wcześniejszej potyczce, przesunęli nieco w czasie i w przestrzeni i sobie przypisali pierwsze strzały w Powstaniu:



Natomiast prawda jest taka, że potyczka ta miała miejsce na Krasińskiego, w okolicach placu Wilsona i dotyczyła grupy żołnierzy AK, przenoszących broń do magazynów na Żoliborz Dziennikarski, nad Wisłą. Były to drużyny kpr. pchor Świdy oraz, idąca im na przeciw, drużyna pchor. Korwina.
Faktycznie było to około 13,50.

O 17 walki, w formie mniejszych, czy większych potyczek, na Żoliborzu już trwały, tak samo na Woli, gdzie pierwsze strzały padły o 16.
To tak w skrócie: to był piekielnie długi i tragiczny dzień

PS na Krasińskiego do dziś nie ma żadnej tablicy upamiętniającej ten fakt, tak samo, jak tablica na Suzina nie doczekała się żadnego sprostowania.

Natomiast miastem, które jako jedyne ruszyło do walki z Niemcami o Godzinie W, było Legionowo, gdzie do walki przystąpiło ok. 4000 mieszkańców.
Jeżeli w 1947 roku ludność Legionowa liczyła sobie niecałe 10 tys. to pokazuje tu, jaka była skala powstania w tej miejscowości.

[weldon]

A conto opowieści o spacerze, który mi się przydarzył, ślę Wam oto, te dwa zdjęcia ...





Aaaaa. Nagie miało być ...

No i jest

[weldon]

Swoją podróż, do "dwóch, nagich", rozpocznę zaraz, no, może nie zaraz, ale niedaleko granic Warszawy, gdzie znajduje się uroczy kościółek przyczyna mojej małej, scysja, to zbyt wielkie słowo, pogawędki - to lepsze - z miejscowym proboszczem.









Miejsce samo w sobie jest urocze, zresztą, przyjeżdżając tu, sięgam do korzeni - ostatnio, niestety, nestorkę rodu naszego tu żegnając - ale, jak wspomniałem, dziś chciałbym opowiedzieć o miejscu tym, jako o części łańcucha spinającego razem różne miejsca i wydarzenia w naszej historii.











Łomna to jedna ze starszych wsi w okolicy, może nawet jedna z tych najstarszych na Mazowszu. Nazwa (tak samo, jak pobliskich Łomianek) nawiązuje do historycznych borów dębowych, z których okolica ta niegdyś słynęła i oznacza miejsce, w którym leżą połamane "łomy" drzewne. Pierwsze wzmianki o tej wsi pochodzą z 1155 roku (a więc 150 lat przed powstaniem Warszawy), jako ośrodek duszpasterski pobliskiego klasztoru kanoników czerwińskich.
Pierwsza parafia, jaka tu powstała, w 1425 roku, również, jako proboszcza miała księdza Andrzej, opata czerwińskiego ze Zgromadzenia Kanoników.









Łomna pozostawała we własności opactwa czerwińskiego, aż do jego kasacji, w 1819 roku, kiedy to całe dobra nabył Antoni hr. Trębicki.

Pierwotny kościół został całkowicie zniszczony w czasie potopu szwedzkiego, odbudowany w 1667 roku, w 1874, za sprawą Zofii Trębickiej, fundatorki, powstał murowany kościół parafialny pw. św. Mikołaja wg projektu Henryka Marconiego, który w czasie I wojny światowej został zniszczony - odbudowano go w 1929 r.

I tu pewna rozbieżność pomiędzy mną, a proboszczem, ponieważ jedne źródła mówią o odbudowie kościoła w '29 roku - też szmat czasu, temu - niektóre o przeprowadzeniu prac naprawczych zniszczeń powstałych w czasie I WŚ, co cofa datę powstania kościoła o ponad pół wieku wstecz, czyniąc go niewątpliwym już zabytkiem.

W każdym razie, jakby nie patrzeć, warto i trzeba do niego zajrzeć, a pytać się o pozwolenie na fotografowanie? Przesadził facet







Szkoda by było, przy okazji wizyty tutaj, nie wspomnieć i nie poszukać śladów po Trębickich, o tyle wzmianki godnych, że już w 1820 roku, goszcząc u siebie Michała Oczapowskiego, polskiego agronoma, prekursora rozwoju nowoczesnego rolnictwa na ziemiach polskich, wprowadzili nowoczesne, jak na tamte czasy, metody upraw i gospodarowania ziemią.

O tyle to szukanie jest utrudnione, że II wojna światowa okrutnie obeszła się z tą wsią, w pobliżu której przebiegała granica Generalnej Guberni. Mieszkańcy zostali wysiedleni na roboty do Niemiec, wieś splądrowana, majątek Trębickich rozgrabiony. Po wojnie majątek przejęło państwo, tworząc w tym miejscu PGR, zlikwidowany zresztą, a którego resztki pokażę razem z pozostałymi śladami po Trębickich przy następnej okazji.

[Franz]

W każdym razie, jakby nie patrzeć, warto i trzeba do niego zajrzeć, a pytać się o pozwolenie na fotografowanie? Przesadził facet

Zdarzyło mi się w tym roku zwiedzać kościół, w którym był zakaz fotografowania. Zastosowałem się.
Nie dlatego, żebym tak się zawsze stosował do wszystkich przepisów. Ot, nie było czego fotografować.

Pozdrawiam,
Wojtek