Słowacja

[grek]

Faktycznie bardzo urocza miejscowość. Zazdroszczę mieszkańcom tych widoków. Co ciekawe z tych zdjęć Tlsta i Ostra nie wyglądają szczególnie przerażająco. W rzeczywistości podejścia na nie są dość sporym wyzwaniem.

Maslinko, powinni Ci zapłacić za tak profesjonalną reklamę tego zakątka Słowacji.
Pozdrawiam
grek

[maslinka]

Maslinko, powinni Ci zapłacić za tak profesjonalną reklamę tego zakątka Słowacji.

Hehe, zaraz wyślę maila z linkiem do tej strony do właścicieli campingu Może następnym razem dostaniemy przynajmniej jakiś upust

[Franz]

Pora na odświeżenie słowackiego wątku.

Zarezerwowalem pokój na dwie weekendowe noce w Liptovskich Revucach u podnóży Wielkiej Fatry. Dojechaliśmy w piątek wieczorem, pokonując niespotykane wcześniej korki w każdym kraju po kolei.
Na miejscu okazało się, że gospodarze zamieszkują w domu obok, tę chałupę w całości przeznaczając dla gości. A że byliśmy akurat jedyni w ten weekend, więc cała chałupa była dla nas. Na kominku w salonie przywitał nas ogień. Dostaliśmy do ręki klucz i mogliśmy się zagospodarować. Wieczór był całkiem miły.

Następnego dnia rano ruszamy na wycieczkę. Na pierwszy dzień - Velka Fatra. Zamykamy za sobą furtę.



Z Niznej Revucy podchodzimy szosą do Strednej, mijając po drodze kapliczki. Przy kościele odbijamy w prawo czerwonym szlakiem.





Idziemy w chmurach wypełniających doliny - najpierw dnem bocznej dolinki, potem zboczem.





Przez mgły zaczyna z wolna przebijać się błękit.





Górskie lasy i łąki witają nas pełną gamą barw.

[Franz]

Witają nas zimowity.





Z doliny Mala Turecka wciąż wypełzają obłoki, snując się po trawach.





Naszym oczom ukazuje się Cierny kamen.





Mijamy kolejną tablicę na szlaku przyrodniczym. Ta przedstawia górską florę. Na innych byla fauna i gospodarka góralska.





Stopniowo ponad białą poduchę zalegającą doliny zaczynają się wychylać górskie szczyty.



A w prawo widzimy już Mincol - kolejny szczyt w północno-wschodnim grzbiecie Wielkiej Fatry, wybiegającym z Ploskej.



c.d.n.

[grek]

Ależ wspaniałe kolory!!!
Swietne krajobrazy, czekamy na więcej

[maslinka]

Pięknie!
Liptovskie Revuce to faktycznie niezła miejscówka. A Wy mieliście jeszcze kominek...

Jestem ciekawa, dokąd zaprowadzą Was szlaki.

[Dorota_NS]

Witaj Franz i ty Maslinko oraz inni czytacze

Jakoś tak mi się często zdarza, że miejsca, w których właśnie byłam (lub planuje w najbliższym czasie) wracają niebawem do mnie w opowieściach innych

Tak było z fragmentem obecnej relacji Kulek (która zresztą zmusiła mnie do porzucenia skrytoczytelnictwa) i tak jest teraz z Wielką Fatrą.

Byliśmy tam pod koniec sierpnia. Potem ucieszyłam się z relacji Maslinki i zobaczyłam miejsca, w których ja nie byłam.
A teraz kolejna niespodzianka - Fatra jesienna Franza

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy bo piękna jest jesień w górach

Pozdrawiam
Dorota

PS. Widzę, że drewniane tablice zostały już wypełnione treścią - w sierpniu były niestety puste, pachnące świeżością.

[Franz]

Ależ wspaniałe kolory!!!
Swietne krajobrazy, czekamy na więcej

Jeszcze dziś przygotuję kolejną porcję.

Liptovskie Revuce to faktycznie niezła miejscówka. A Wy mieliście jeszcze kominek...

Zgadza się - świetny punkt wypadowy i do tego sporo kwater do wyboru.

Co do kominka... uwielbiam. Dla mnie dom to po prostu kilka ścian wokół kominka. Tamten nie był akurat w moim guście - ja wolę takie bardziej rustykalne. U siebie mam właśnie takie tradycyjne. Ale - i tak z frajdą przesiedzieliśmy przy kominku dwa kolejne wieczory.

Tak było z fragmentem obecnej relacji Kulek (która zresztą zmusiła mnie do porzucenia skrytoczytelnictwa) i tak jest teraz z Wielką Fatrą.

Co do BiH, to wkrótce przedstawię na forum swoje zeszłoroczne peregrynacje. Tyle, że po tamtych bezdrożach będę się bardziej na piechotę poruszał. Nie wiem, czy Cię też zainteresuje...

Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy bo piękna jest jesień w górach

W tym wątku zamieściłem już sporo słowackich gór, w tym również Wielką Fatrę. Wszystkie przedstawione okolice - to trasy wiosenne i jesienne. Jeśli Ci się chce, możesz przekartkować.

A skoro górska jesień tak Ci się podoba, to polecam gorąco wątek rumuński - tam jest jej multum.
Aktualnie: jesień w górach Sureanu.

Pozdrawiam,
Wojtek

[Dorota_NS]

Nie jestem jeszcze biegła w edycji odpowiedzi więc odpowiem bez cytowań:

Trasy piesze w BiH interesują mnie jak najbardziej, bo my wywodzimy się z plecakowców. "Do dziecka" nasze wyjazdy to przede wszystkim kilkudniowe piesze przejscia różnych gór z całym biwakowym ekwipunkiem. Teraz w naszych podróżach jest więcej samochodu, bo dziecko jeszcze małe. Ale górom nie odpuszczamy: czasem wyrwiemy się gdzieś sami z plecakami. Z córką też się da, choć trochę inaczej.

Wątek rumuński oczywiście znam (i kilka innych też ). Pół żartem, pół serio mogę napisać: Rumunia moja miłość. I tak jak cromaniacy czasem zdradzają Chorwację, tak my w tym roku zdradziliśmy Rumunię na rzecz Chorwacji i BiH. Cóż, zdrada była przyjemna ale za Rumunią tęskno. Kilka pasm tam już przeszliśmy, wybieramy się w kolejne. Transylwania jest magiczna, Maramuresz i Bukowina piękne.
U Ciebie podglądam jak jest tam, gdzie nas nie było, czerpię inspiracje. Dziękuję za te piękne obrazy

Dorota

[kulka53]

OOO Wielka Fatra

Fajnie że ją pokazujesz, kilka razy w przeszłości wybieraliśmy się w to pasmo i w końcu się nie wybraliśmy . A pamiętam, że na miejsce wypadowe wybrałem właśnie Revuce.

A co do Rumunii, jest tak niezwykła w swej autentyczności, różnorodności i pięknie, że nie dziwię się, że można się w niej zakochać

[Franz]

Trasy piesze w BiH interesują mnie jak najbardziej, bo my wywodzimy się z plecakowców.
<...>
Pół żartem, pół serio mogę napisać: Rumunia moja miłość.

Czyli - mamy bardzo podobne zainteresowania.

OOO Wielka Fatra

A co do Rumunii, jest tak niezwykła w swej autentyczności, różnorodności i pięknie, że nie dziwię się, że można się w niej zakochać

Prawda?..

A teraz już ciąg dalszy wycieczki na zasadzie mini-max.

Powoli pokazuje się coraz więcej szczytów ponad chmurami.







Krótkie przejście przez las i wychodzimy na kolejne polany. Przed nami Cierny kamen. A po prawej za Mincolem widać już Rakytov.









Teraz bardziej stromo lasem, po czym znów łagodniej na trawiaste zbocze. W dolinie Velka Turecka jeszcze zalegają chmury.

[Franz]

Za nami Niżne Tatry. W roli głównej - Salatin.







Ścieżka po wyjściu z lasu jest zabłocona i śliska. Trawki po obu bokach są jeszcze zmrożone - neni lahko.
Ale to tylko krótki odcinek i znów jest łatwo.





Wzrok wciąż przyciągają białe obłoki w dolinach.
W dali, na lewo od masywu Salatina widoczne Tatry Wysokie - od Krywania po Gerlach.







Krótki fragment pośród kolorowych drzew i widok na Rakytov.





c.d.n.

[mariusz-w]

Uff ... nie chciałem się powtarzać ... lecz jednak przytoczę to co powiedziałem tutaj!



Piękna ta jesień w słowackich górach.

Ja bywałem tam tylko latem ... też ładnie - ale ...

... ale kolory jesieni sprawiają takie wrażenie, jakby natura chciała choć przez krótką chwilę wynagrodzić

człowiekowi to - że lato już mija.



Pozdrawiam

[Franz]

Chmury się rozpełzły i widać w dole Revuce. Za grzbietem Zvolena główny grzbiet Niżnych Tatr z rozłożystym masywem Prasivej.
Nieco obłoków jeszcze tylko pod Salatinem i w dali pod Chabencem.









Teraz polanami i krótki odcinek lasem - zbliżamy się pod ściany Czarnego Kamienia.









Doliny czyszczą się zupełnie i widzimy w dole kościół, przy którym weszliśmy na szlak.

[Franz]

To, co w cieniu - wciąż jeszcze zmrożone.
Trawersujemy pod Czarnym Kamieniem, a po prawej Muńcuł. Yyy... znaczy - Mincol.









Wychodzimy na rozległe hale grzbietowe.









c.d.n.