Śródziemnomorska 4,5 czyli ..

[maslinka]

Dziękuję za dowód ładnej pogody. Zobaczyłam, więc uwierzyłam

Jeśli chodzi o Szybenik - zgadza się, zatłoczony i duży. Ale miałam na myśli tylko starówkę, która dla mnie była cudna. Może następnym razem bardziej się Wam tam spodoba

[weldon]

Może?

Na razie, (mz) Trogir > Dubrownik > Split > Primosten > Szybenik.
Ale to i tak do zwiedzania, albo inaczej, to ranking miejsc, które chciałbym
jeszcze raz, nie tyle zwiedzić, co - odwiedzić.

Z Trogirem mi się uda.

Natomiast żadne z tych miast nie dorówna klimatem Rogoznicy,
ani wspominanej z zeszłego roku Breli ...
Nawet kombinowałem, żeby tam zajrzeć, myślałem o wjeździe na sv. Jurę,
ale byliśmy w końcu na wczasach, a to już było zbyt daleko i zbytnia strata czasu.
Następnym razem.

[weldon]

Primosten

Z Primostenu już raz uciekliśmy. A teraz? Zobaczymy ...











Obrazki wspomnieniowo-przypominające wkleję, wiele z tych miejsc już widziałem,
jak planowałem wyjazd. W końcu to tu mieliśmy mieć bazę wypadową.











Przedtem zwiedziliśmy niektóre zakątki na brzegu zatoki.
Nie do końca nas zachwyciły, co spowodowało, że uciekliśmy stąd.
Teraz byliśmy na wyspie i wspinaliśmy się w stronę jakże charakterystycznej wieży kościoła.
Po drodze opowiadałem Kaśce o historii motoryzacji, której przykłady widać tu było na każdym kroku,











Doszliśmy na szczyt.

[trinity]

no to trochę musiałam nadgonić szanowną wycieczkę

Trogir, Szibenik i Primosten i oczywiście Rgoźnica, to moje ulubione miejsca z tegorocznych wakacji.
W Szibeniku wyładowały się nam baterie w aparacie i robiliśmy większość zdjęć komórkami , dlatego z wieeeelką przyjemnością powspominałam urokliwe uliczki "złapane obiektywem" przez Was

[weldon]

Doszliśmy i ... rozeszliśmy, każde z osobna kontemplować to miejsce,
ale oboje dookoła kościoła, pomiędzy groby cmentarza rozłożonego na skłonie góry.
Cmentarza z widokiem ...











Teraźniejszość i przeszłość wymieszały się dookoła.
Znów.
Nie pierwszy raz byliśmy świadkami takiej symbiozy dawnego i teraźniejszości.
Restauracja "Mewa" z widokiem na cmentarz ... Już się przyzwyczailiśmy.











Wyszliśmy furtka z drugiej strony, kierując się na nabrzeże, jak się później okazało
- do portu.











I znów się wszystko wymieszało. Kwiaty, ludzie, stare samochody,
budynki, kapliczki, kwiaty ...











W zasadzie było pusto. Po Szybeniku, Primosten jawił się jak enklawa ciszy i spokoju,
nie zakłócana nawet przez ludzi siedzących w barach, czy na jachtach w porcie.











W porcie, na jachcie, spokoju pilnował, wyglądający spod plandeki, brytan.











Wracając do samochodu, na rynku przed brama zauważyliśmy znajome już sylwetki.
Spotkaliśmy ich w Plitvicach, potem chyba w Splicie, teraz udało nam się zrobić zdjęcie parze, która wziąłem swego czasu za Franza z .. no właśnie,
nie wiedziałem z kim.











Jeszcze szybka runda po placu przed miejską bramą i zbieramy się do powrotu.











Krótka przerwa przy znalezionym samochodzie cromaniaka i wracamy.
Trzeba jeszcze coś zjeść i postanowić, co zrobić z tak mile rozpoczętym dniem.
Pogoda wyraźnie się poprawiła ...

[weldon]

no to trochę musiałam nadgonić szanowną wycieczkę

Trogir, Szibenik i Primosten i oczywiście Rgoźnica, to moje ulubione miejsca z tegorocznych wakacji.

To jak tak, to przyspieszę i zaraz zrobię odnośniki do galerii szybenickich.

W zasadzie to i tak, o ile dobrze pamiętam, ten dzień już się skończył
i potem tylko jakieś nudy były ...

[weldon]

Galerie z Szybenika i Primosten

26a Do św. Jakuba - zdjęcia: 208
26b W stronę centrum - zdjęcia: 83
26c Obok Szkoły - zdjęcia: 68
26d W stronę twierdzy - zdjęcia: 60
26e Cmentarz św. Anny - zdjęcia: 20
26f Twierdza św. Michała - zdjęcia: 109
26g Przed katedrą - zdjęcia: 72
26h powrót - zdjęcia: 72

27 Primosten - zdjęcia: 190

[weldon]

Po kolejnym pełnym emocji i podróży dniu nastała czas wyplażowania się.

Daleko nie mieliśmy.
Fakt, że gdzie indziej był fajny żwirek, że można było zejść do wody w sposób kontrolowany,
a tu po drabinkach, fakt, że tu były betonowe płaszczyzny z zatopionymi rurkami
do postawienia parasoli, ale ...

Zacznijmy od początku.











Rano wybuchło słońce i nawet nieliczne chmury, tylko podkreślały jego moc i siłę.
Idziemy się kapać.











Woda wydawała się zimna, ale to złudne uczucie spowodowane było
tylko wysoką temperaturą panującą ponad woda.











Plaża Lozica nie jest może dla małych dzieci, ale połączenie czarno-białych skał,
betonowych podestów, roślinności, słońca i morza, w tym przypadku jest idealne.
Nie mogliśmy się na nią napatrzeć, a zmienne morze dodawało jej tylko uroku.











Poleżeliśmy chyba z kilka godzin ... próbowaliśmy w każdym razie,
na zmianę wypuszczając się, a to do wody, a to pod wodę, a to na spacer, zdjęcia jakieś zrobić.











Styknie. Prawie całe przedpołudnie na plaży, obiad, sporo czasu po południu ...

Poszlibyśmy coś pooglądać, bo nuda omal nas nie zżarła ...

[mariusz-w]

Też się zziajałem ...

Galerie z Szybenika i Primosten ... obejrzę jutro !

[weldon]

Nie dam już rady dnia zakończyć, ale zdradzę, że będzie tak ...

[weldon]

Zgłodnieliśmy, no i wypadało by znów odwiedzić Rogoznicę.
Jedziemy do centrum, gdzie, niestety, tym razem się nie wywinę tak łatwo
(ostatnio, jak mnie zaczął jakiś taki studenciak spisywać, to akurat odjeżdżaliśmy, więc udałem, ze nie znam języka i nie wiem o co chodzi - zresztą, czy ja znam chorwacki?)
a więc uiszczam drakońską opłatę, bodajże 5 kun za godzinę postoju
i lecimy do znajomej już knajpki.











Tym razem ja zamawiam, a Kaśka leci fotografować swój ulubiony zachód słońca.
Według mnie jeszcze za wcześnie, ale siedzimy zaraz przy samej ulicy, więc nie problem,
żeby co chwila któreś z nas wyskoczyło kontrolnie na zewnątrz.











Tego dnia nam strasznie ajvar zasmakował ...
Jeszcze konsumujemy przywiezione słoiczki ...

Tak wiec, w oczekiwaniu na posiłek, wyskakujemy na zmianę na brzeg,
ja, koncentrując się na tym, co na brzegu i na wodzie











... a Kaśka bardziej na tym, co na niebie. Zwłaszcza, od strony zachodzącego słońca ...











Na szczęście nie tylko na tym.
Dzięki niej odkrywamy, po stronie przeciwnej do zachodu olbrzymia tęczę.





Ściemnia się już całkiem mocno. Ledwo widać kołyszące się na wodzie łodzie,
zapalają się światła na deptaku. Idziemy zwiedzić, położoną po prawej stronie zatoki,
Marinę ...

[mariusz-w]

Na szczęście nie tylko na tym.
Dzięki niej odkrywamy, po stronie przeciwnej do zachodu olbrzymia tęczę.

.... a nawet dwie ...no może półtora !

[Lidia K]

Spragnieni tego ciepełka widać, że byliście. I tych promyczków, i słonecznych błysków na powierzchni morza. No i się doczekaliśmy. Wieczorna tęcza to musiało być piorunujące odkrywcze wrażenie. Ale wcześniej ktoś musiał przespać burzę, tak sama się tęcza zrobiła?

[Vjetar]

Ale wcześniej ktoś musiał przespać burzę, tak sama się tęcza zrobiła?

Widocznie tam padało/kropiło (nie musiała być burza).

[weldon]

Chyba właśnie tak było, jak Jacek mówi.

Nam się pogoda, zawsze, gdzieś przed Primostenem zaczynała.
To musiało nad lądem padać.