Śródziemnomorska 4,5 czyli ..

[Franz]

Zdjęcie z Plitvic sobie na ścianie powiesiłem. Tylko krzywo ...

... i mi się wylało ...

Wspiąłem się z Tobą na tę wspomnianą w wątku o Dolomitach wieżę - tętno przyspieszyło.
A ta gospa i jej okolica... takie klimaty uwielbiam. A nie byłem tam wcześniej... Dopiero teraz.

Pozdrawiam,
Wojtek

[Lidia K]

W dole fale rozbijały się o duże głazy, pływały jachty i motorówki,
znalazło się kilka roślinek (do rozpoznania przez Longtoma i Małgosię na przykład ).

Roślinek - ulubionych przeze mnie chwastów nie widzę, zresztą chorwackie i dla mnie byłyby nie do nazwania.
Fajne ujęcie kwitnącej agawy.

A poza tym to dobrze, że taka pogoda nie plażowa i nie siedzicie w jednym miejscu i można z Wami spacerować po Solinie, po Trogirze i jeszcze powspinać po wieżach. Nam piękna słoneczna pogoda nie przeszkadzałaby w zwiedzaniu, najpierw lubimy się czymś gdzieś zmęczyć a potem wyłożyć się wygodnie na kilka popołudniowych godzin. Ciekawe kiedy Wam zaświeci słońce

[weldon]

... tętno przyspieszyło.

A jak mi przyspieszyło, jak się z plecakiem zaklinowałem w tej szczelinie kilkadziesiąt metrów ponad ziemią

Ale, teraz już wiem, dlaczego u ciebie nie ma zdjęć z najgorszych przejść.
Nazwać takie coś jak ostatnio widziałem "systemem drabin" ...

Poszedłem świeczkę panu Otisowi postawić

Ciekawe kiedy Wam zaświeci słońce

Ależ nam świeciło cały czas

"Nie ważne gdzie, ważne z kim" było naszym mottem, a jedyną ciemną chmura
był brak w komplecie naszej żony i mamy w jednym

Dlatego zresztą skróciliśmy pobyt ...

[Lidia K]

Ciekawe kiedy Wam zaświeci słońce

Ależ nam świeciło cały czas

"Nie ważne gdzie, ważne z kim" było naszym mottem, a jedyną ciemną chmura
był brak w komplecie naszej żony i mamy w jednym

To oczywista oczywistość, powinnam inaczej zapytać.
Ciekawe kiedy Wam zabłyśnie gwiazda zwana słońcem abyście mogli zakosztować słodyczy kąpieli w jego ciepłych promieniach i po nadmiarze promieni podczerwonych mogli pławić się w Jadranie

[weldon]

Ależ było, było. Prawie cały czas, tylko czasami chmurami zasłonięte,
albo, czasami, fal rozbryzgiem (na które musisz jeszcze poczekać )



Natomiast, czyż bez Słońca mielibyśmy nad sobą taką tęczę, która zaczynała się tu



a tu kończyła?



I czego więcej do szczęścia potrzeba?

[mariusz-w]

Tak się właśnie zastanawiałem, podobnie jak Lidia, kiedy pogoda będzie dla Was łaskawsza ... ale widzę, że pogoda ducha usuwała wszystkie bure chmury!

To mi się podoba ... choć nie zawsze w życiu potrafiłem być tak cierpliwy i wyrozumiały !

No ale teraz już nie mam takich problemów ...wiek robi swoje ... i w tym wypadku akurat na +.

[Joanka23]

I wszystko Ci się otworzyło?

Wszystko .... pozdrawiam !

No pewnie, skoro Weldon w środku nocy poprawił chyba, że przez zakładkę z albumami szukałeś - ja tam nie śmiałam

Ładny ten Trogir - my sobie o nim przypomnieliśmy po powrocie ze Splitu i już nam się nie bardzo chciało znowu tyle jechać... teraz żałuję, szkoda...

czego więcej do szczęścia potrzeba?

No skoro udało się namierzyć początek i koniec tęczy, to aż się prosi, żeby dopisać, że... garnca złota - ale jak ja bym znalazła to też bym się tym nie chwaliła, więc przemilczmy czy tam faktycznie był

[weldon]

Oj, dwie fałki mi się wkleiły, bo klawiaturę mam starą.
Wystarczyło usunąć z linka.





Garnca złota nie znalazłem, ale za to - Smocze Oko.
Ale o tym - później

[weldon]

Kontynuując rozpoczętą myśl ... Jedziemy do Szybenika.

Blisko, po drodze zatrzymujemy się na chwilę w miejscu, gdzie chyba nikt,
nigdy nie był i robimy bardzo interesujące zdjęcie jednemu miasteczku na wyspie.



Wiedziałem, że was czymś zaskoczę

Nie zaskoczyłem? Trudno. Za to bez pudła trafiłem na Szybenicką starówkę,
a nawet udało mi się bez problemu na parking dostać.

Dostać się udało, ale miejsca znaleźć już niespecjalnie ...

Facet przy bramce podszedł ze zrozumieniem do rzeczy i nawet nie próbował nas skasować,
za czas jeżdżenia po ciasnym parkingu i poszukiwaniu miejsca.

Wjechaliśmy do miasta.

Wjechaliśmy i ... utknęliśmy w korku. Po dłuższym przebijaniu się wraz z innymi samochodami,
straciłem cierpliwość i skręciłem w małą uliczkę koło straży pożarnej.

Teraz było fajniej, bo ... węziej.

Wymanewrowałem w końcu na tę sama, szerszą ulicę, która jechałem niedawno,
tyle, że w kierunku przeciwnym.
No i jakiś Polak się za mną ciągnął.

Nie wiem, czy wy też macie takie wrażenie, że Polacy niechętnie do siebie podchodzą,
ale za to chętnie, jak nie znają miasta, jadą za innym Polakiem?
No nie wiem, ale tak jakoś mi się zdawało.

W każdym razie zgubić go bym w tym korku nie mógł, a że jechał za mną
niech świadczy fakt,
że, jak znalazłem małą tabliczkę z literką "P" i skręciłem nagle w lewo,
to od razu depnął za mną.

Ale nie to było moim największym zmartwieniem.

Brama w którą skręciłem, to taka dość ... wąska była.
W zasadzie, to takie szersze wejście do kamienicy.
Niby miałem po dwa, trzy centymetry od lusterek na boki, ale jednak moja czujność wzrosła
i przestałem zwracać uwagę na to, co się działo za mną.
Tym bardziej, że zaraz po przejechaniu bramy wyjechałem na straszliwie zapchane samochodami podwóreczko,
a miła pani skierowała mnie, przez dziurę wybita w ścianie,
prosto do jakiegoś. mieszkania, w którym zresztą już stało sporo samochodów.
Nawet jakieś tapetki jeszcze wisiały na ścianach.

Zbladłem. - W życiu nie wyjedziemy! Próbuje dalej. - Wąsko, miedzy samochodami,
koło ścian, przy jakichś pojemnikach.
- Qźwa, powinni napisać, że to dla rowerów, ewentualnie Smartów! - Brnąłem dalej.
- Idę na rympał. Przecież zakorkuję całe miasto!. - Jakimś cudem przechodziłem o jakieś milimetry od przeszkód.
Na końcu labiryntu błysnęły samochody poruszające się na ulicy.
Jeszcze jeden wysiłek, jeszcze kilka metrów i ... wyjechaliśmy.

Byłem cały mokry, Kaśka kręciła tylko głową. Ciekawe, ale za mną nikt nie jechał.
Pewnie nie mieli tyle szczęścia co my? Bo w to, że znaleźli miejsce do parkowania nie uwierzę.
Chyba, że na pietrze.
W Czterech pancernych haubice zaparkowali na piętrze, więc wszystko możliwe ...
- Jedziemy do portu. Wydaje mi się, że tam widziałem parkingi.

Słuszna decyzja.
Niedaleko tunelu, którym tu przyjechaliśmy, zaraz koło sporej bocznicy kolejowej był olbrzymi,
pustawy parking.

I jakoś tanio, zresztą, było mi już wszystko jedno. Żałowałem tylko tego czasu,
straconego na objazd przez bebechy miasta.

Ale teraz to już nie ważne. Idziemy do świętego Jakuba.

[weldon]

Katedra jak katedra ...
Obeszliśmy dookoła, a ponieważ łapaliśmy się na większość zakazów,
stwierdziliśmy, że dokładniej to sobie ja zwiedzimy jak będziemy we trójkę,
a nie teraz, jak zmarnowaliśmy tyle czasu na przejażdżkę po mieście.











Lwy, podobne do tych, które widzieliśmy w Trogirze wytłumaczyliśmy sobie
obecnością na tych terenach Wenecjan - w rzeczywistości, podobno,
motyw Adama i Ewy stojących na lwach u wejścia do świątyni, był w tamtych czasach
dość często spotykanym elementem.

Lwy, lwami, na razie podążyliśmy śladem żółwi ...





A jak tak, to idziemy w stronę, jak nam się wydawało - Centrum.













Szybenik jest położony na wzgórzach. Bardziej przypomina pod tym względem Dubrownik, niż Trogir. Kręte uliczki rzadko kiedy biegną po płaskim.
Raczej sa to podejścia, zejścia lub schody.
Standardowo, na wielu placykach rozstawione są stoliki, bary, restauracje.

[weldon]

Niewątpliwie jest tu więcej kolorowych domów, przypominających te weneckie,
ale to raczej z boku starówki. Najstarsza cześć zabudowana jest tak, jak wszędzie - kamienne mury,
okiennice, ozdobne odrzwia.













Dochodzimy w końcu do większego placu, ze światłami. Nasza uwaga skupiła się na dziwnej budowli,
jakby stanowiącej symbiozę starych murów obronnych z nowoczesnym budownictwem.
Całość przypomina trochę lofty, może jakiś supermarket? Sprawdzimy później.









Na razie, podążając śladem żółwi, przechodzimy przez jezdnię i dochodzimy do małego placyku,
na którym, nad małym oczkiem wodnym góruje pomnik mnicha.
Sądząc po otaczających go zwierzętach, musiał być strasznie łagodną postacią.
Kim? To święty Franciszek, ale czy chodzi o założyciela zakonu franciszkanów - nie wiem.
Natomiast w sadzawce u jego stóp pływają małe żółwiki.













Jeszcze za pomnikiem oglądamy Crkve gospe van Grada, zamkniętą niestety i zawracamy w drogę powrotną, w kierunku niedalekiego parku.













Dość dobrze widać stąd nasz podstawowy cel podróży, ale ... to później ...

[weldon]

Przechodzimy przez mały park, stanowiący chwile oddechu od miejskiego hałasu.
Oczywiście natychmiast zostajemy zaatakowani przez miejscowego kota











Po wyjściu na plac z drugiej strony skweru, wyjaśnia się znaczenie tajemniczej
budowli: to szkoła, a dokładnie Promatno-Technicka Skola.
Zresztą nie pierwsza, która w dziwnym miejscu zaobserwowaliśmy ...







Zaraz za szkołą kierujemy się do pobliskiego kościoła św. Mikołaja.
O obecności dzieci w najbliższym otoczeniu tego miejsca świadczy pewna,
zaobserwowana przez nas pamiątka, pozostawiona nad wejściem do świątyni





Ponieważ drzwi do przybytku są otwarte, omijamy je starannie, ładując się na wprost,
na dziedziniec z boku kościoła. Kościół kościołem, ale warto, skoro można (a można? Nie pogonili w każdym razie )
zajrzeć na zaplecze ...

[weldon]

Dziedziniec okazuje się bardzo ciekawym miejscem. Jest tu zebranych sporo
elementów, elementów, tablic.











Zanim wejdziemy do wnętrza, jeszcze kilka zdjęć z podwórca.













Wchodzimy.

[weldon]

W środku jest dość ciemno. Pusto. Nie ma się kogo spytać o możliwość użycia lampy.
W razie czego - nie używamy.











W środku jest sporo wartych obejrzenia rzeczy, obrazów, rzeźb.
Świecące się lampki świadczą, że, mimo, że teraz pusty, kościół jest często odwiedzany.











Jeszcze kilka zdjęć i wychodzimy.
Plan miasta zawieszony na pobliskim budynku popędza nas
- jeszcze tyle do zobaczenia.









Opuszczamy kościół i ... Nie wiem, przywidzenie? Kolejny duch z epoki?
Wydaje mi się, że widzę mężczyznę w dawnym stroju ...



Idziemy. Tym razem zaczynają się ... schody.



Czyli - będzie wysoko.

[mariusz-w]

Wszystko super !!!...

...i parking .... a właściwie jego szukanie ...

... i zwiedzanie etc.

...ale tylu kotów co u Ciebie to ja się w życiu nie naoglądałem !