Śladami Winnetou - Seline 2009

[Użytkownik usunięty]

Weekend w Słowacji

Dzień pierwszy - sobota - Súľovské skaly - wspomnienie na chorwackie Tulove Grede

Rozpoczynamy zielonym szlakiem z parkingu przy drodze do Sulova.
Po pół godzinie zaczynają się pierwsze skałki.



Dochodzimy i przechodzimy przez znaną - na przykład z relacji Franza - Gotycką Bramę.




Dalej w górę po skałkach zielonym szlakiem






Do Sulovskiego Hradu.
Lęk wysokości na ruinach



Po dojściu do rozstaju przy tzw Luce pod Súľovskym Hradom - dalej nieciekawym czerwonym szlakiem. Momentami jednak są niezłe odejścia na punkty widokowe oraz spotykamy ciekawe formy skalne w lesie.


Kolejny rozstaj - Rohac Ciakov - schodzimy w dół żółtym szlakiem w kierunku wioski Sulov. Po drodze jeszcze jadna brama.



Wchodzimy pomiędzy skały, szlak schodzi ostro w dół.


Jest też małe utrudnienie. Brak drabinki i trzeba starszego dzieciaka zsunąć po kamieniach do szczeliny prowadzącej w dół.

Teraz już bez problemów schodzimy szczeliną.


Po wyjściu z lasu za plecami mamy taki widok. Małe skojażenie z fragmentami skał Tulovego Greda - jak najbardziej na miejscu.



Szlak prowadzi nas teraz na granicy lasu i pastwisk. Szybko schodzimy na parking i pakujemy się do samochodu. Po krótkiej analizie postanawiamy nie zostawać tutaj na noc.
Jedziemy do Rajeckich Teplic. Nie podoba nam się tam a sąsiadujące z miasteczkiem Skalky nie wyglądają interesująco.

Wracamy w kierunku Żyliny i kierujemy się na Terhovą. Z trudem znajdujemy nocleg (Czesi mają ponoć długi weekend i zajeli już wszystkie oficjalne kwatery), znajdujemy przy pomocy jakiegoś Pana kwaterę nieoficjalną . Dwie godziny z gospodarzami przy winie, plotki, dowcipy, językowe chochliki, śmiechy i z ciężkimi głowami kładziemy się spać.

Jutro coś z Małej Fatry - albo Velky Rozsutec, albo Stoh.

[Użytkownik usunięty]

Dzień drugi - niedziela - Mała Fatra - Stoh 1607 m n.p.m

Z przycięzkawą głową budzę się następnego dnia.

Podjeżdżamy na parking Biely Potok i zerkamy na mapę Parku Narodowego. Stąd w ubiegłym roku "robiliśmy" Dolne i Horne Diery z Małym Rozsutcem ale dzisiaj jesteśmy tutaj tylko dla mapy. Robimy rozeznanie i jedziemy do Vratnej, gdzie skręcamy do doliny Stefanovej.

Po niecałych dwóch godzinach zielonym szlakiem jesteśmy na siodle Medziholie. Tutaj jemy drugie śniadanie.





Po godzinie ze sporym okładem z siodła dostajemy się na szczyt Stoha - 1607 m.n.p.m.

Zdjęcie z inetrnetu


Szczyt Stoha, w tle Velky Rozsutec - tego dnia wyglądał jak mrowisko. Czesko - Słowackie mrowisko.


czas na obiad i drzemkę
Za moją głową widać Veľký Choč - przypuszczalnie nasz kolejny przystanek w Górach Słowacji.





Zejście na parking zajęło około dwóch i pół godziny. Na zboczu Stoha w zalesionej części jest bardzo ślisko. Słońce nie wysusza rosy na oklejonych gliną kamieniach trzeba się trzymać czego tylko się da.

Wracamy do Terhovej i jemy kolację w Janosikowej Kolibie. Przed rokiem zjedliśmy tutaj bardzo dobry obiad. Podobnie i dziś.

Mięso nie miało szans uciec z korytka



Powrót do domu przez Żylinę i Cadcę oraz Zwardoń i aż do Węgierskiej Górki to męczarnia. Wieczne roboty drogowe. Ruch wahadłowy.
Około jedenastej wieczorem jesteśmy w Bielsku.

Pozdrawiam.

[maslinka]

Interseal, piękna weekendowa wyprawa Nam niestety z wakacji w Cro pięniędzy nie zostało ani trochę, a nawet wydaliśmy więcej niż mieliśmy

Mala Fatra to dla mnie niesamowite góry - takie połączenie Bieszczad ("połoninny" Velky Krivan) i Pienin (Rozsutce). W maju 2008 roku pojechaliśmy na 4 dni do Terchovej. "Zaliczyliśmy" wtedy Horne, Dolne i Nove Diery; Velky Krivan i chatę pod Chlebem; prawie weszliśmy na Suchy (szlak na szczyt był niestety otwarty od czerwca, zabrakło nam paru dni )

Marzy mi się powrót w Małą Fatrę, po to, by zdobyć oba Rozsutce i Suchy, a więc raczej latem, żeby nie było problemów z zamkniętymi szlakami.

Bardzo pozytywnie zaskoczyły mnie Sulovskie Skały! To w końcu tak blisko od Terchovej, więc do zrobienia razem z Fatrą "za jednym zamachem"

Jak zwykle pokazujesz ciekawe miejsca. I fotki - przepiękne

Pozdrawiam

[Użytkownik usunięty]

Dobrý večer Maslinko.

Zrobiliśmy sobie kiedyś czterodniowy rekonesans po Słowacji. (Część nigdy nie dokończonej, mojej relacji jest tutaj)
Chcieliśmy zobaczyć na miejsca warte kiedyś w przyszłości dłuższego zatrzymania... i takich miejsc jest dziesiątki i chyba nigdy nie uda się zobaczyć większości z nich.
Przecież takie perełki jak opisane powyżej Sulovske Skaly kryją się w jednej małej dolince (czy też kotlince) w którą nie wiedząc, nigdy bym nie skręcił, a przejeżdżałem tam w pobliżu kilkanaście razy.

Mała Fatra rzeczywiście jest niesamowita. Widać jej fragmenty z kilku miejsc mojej rodzinnej wioski i zawsze wmawiano mi, że "z Kamiennego widać Tatry" a to jest Stoh z Rozsutcem . Zawsze więc chciałem tam być i udało się już dwa razy.

Pozdrawiam!

P.S.1. Właśnie miałem zamiar po raz kolejny"wtrynić się" w Twoją relację i w Eger , ale tak sobie myślę, że może dokończę nieskończony opis wspomnianego przejazdu przez Słowację (zachaczyliśmy wtedy o Węgry)i tam zamieszczę swoje "ohy" i "ahy"

P.S.2 Zrobił się tutaj mały OT... ale "wolnoć Tomku..." i tak dalej....

[Fatamorgana]

Widzę, że kolega zakochany w podobnych klimatach co ja.

Zapytam przy okazji, czy miałeś możliwość zwiedzić masyw Sokolia i przepiękną Obśivankę?

Pozdrav.

[Użytkownik usunięty]

Widzę, że kolega zakochany w podobnych klimatach co ja.

Zapytam przy okazji, czy miałeś możliwość zwiedzić masyw Sokolia i przepiękną Obśivankę?

Pozdrav.

Witam!
Jeszcze nie.
Pozdrawiam.

[Lidia K]

Gdzieś w innych górach nie spotyka się niemowlaków w nosidełkach na plecach rodzica. Nie widziałam nigdzie poza naszymi Tatrami. Fajny polski zwyczaj. A tak mało mamy wysokich gór, dwutysięczników. Będą z twoich synków taternicy.

Z zaległości chorwackich:
1. Pag jest wart spędzenia na nim kilku dni i na nas zrobił wrażenie. Zdjęcia - takie lubię.
2. Dwa lata temu do "końca" Pagu nie prowadziła nawet ścieżka. W pewnym momencie gdy dalej nie dało się już iść przeszliśmy na drugą stronę wyspy przez murki i baranie łąki a w zamian mogliśmy zobaczyć wyspę Rab.
3. Dzielny chłopak. Ten malutki też.
4. Wszystko się tak świetnie udaje bo ktoś dobrze rodzinkę przygotowuje do wypraw.

Pozdrów żonę. Czuje, że to jest ten dobry duch.

[Użytkownik usunięty]

Gdzieś w innych górach nie spotyka się niemowlaków w nosidełkach na plecach rodzica. Nie widziałam nigdzie poza naszymi Tatrami. Fajny polski zwyczaj.

Rzeczywiście tłoku nosidełkowego nie ma nawet na naszych łatwych szlakach w Beskidach .
Można zacząć jeszcze wcześniej z innym typem (chłopak miał tutaj pięć miesięcy)

Będą z twoich synków taternicy.

Byle lepsi od ojca byli.

Z zaległości chorwackich:
1. Pag jest wart spędzenia na nim kilku dni i na nas zrobił wrażenie. Zdjęcia - takie lubię.

Wart jak najbardziej. Jeszcze lepiej pokazała nam to w swojej relacji Agnieszka.

2. Dwa lata temu do "końca" Pagu nie prowadziła nawet ścieżka. W pewnym momencie gdy dalej nie dało się już iść przeszliśmy na drugą stronę wyspy przez murki i baranie łąki a w zamian mogliśmy zobaczyć wyspę Rab.

Synowi brakło chęci, a mnie cierpliwości . Przylądek ciągle czeka.

3. Dzielny chłopak. Ten malutki też.

Starszy już trochę przeszedł


Młodszy daje czasem popalić, ale dajemy radę.

Pozdrów żonę. Czuje, że to jest ten dobry duch.

Przekazałem. Odwazjemnione. Dobry duch czuwa.

Dziękuję i pozdrawiam.

[zawodowiec]

Wciągnęło mnie nocną porą i byłem z Tobą na Świętym Brdzie i zlazłem Małą Paklenicą. Nieźle se dałeś w dupę - gratuluję! A jaka radocha potem jest.
Dalsze części nadgonię. Z szybkiego przelotu mi się rzucił w oczy ciemny Tomislav - też go bardzo lubię i jak tylko się da to parę flaszek przywożę na później
pzdr
Kamil

[Użytkownik usunięty]

Wciągnęło mnie nocną porą i byłem z Tobą na Świętym Brdzie i zlazłem Małą Paklenicą. Nieźle se dałeś w dupę - gratuluję! A jaka radocha potem jest.

Oooo! Dzięki - w tak zawodowym towarzystwie jeszcze nie łaziłem:wink:

Tak. Tak! Poznałem tego dnia miejsce gdzie jest moja granica. Niestety jest blisko .
Radość oczywiście! - szczególnie gdy przybiegła do mnie "starowinka" z sąsiedztwa, gdy usłyszała żę byłem na Sv. Brdo i rozentuzjazmowanym głosem mówiła o swoim dzieciństwie spędzonym na wypasie owiec i kóz tam na stokach i gratulowała wyjścia.
Nie do końca zrozumiałem wszystko, ale było też coś w stylu - że gdyby wiedziała, że idę - to wyniósłbym jej na szczyt i zostawił tam karteczkę z zyczeniem lub modlitwą... do konca nie wiem - tydzień przed przyjazdem została wdową - może to coś z tym związane.

Dalsze części nadgonię. Z szybkiego przelotu mi się rzucił w oczy ciemny Tomislav - też go bardzo lubię i jak tylko się da to parę flaszek przywożę na później

Nie mogłem znaleźć za Chiny w żadnym sklepie czy markecie. Nie wiem, gdzie oni w detalu to sprzedają?!

Dzięki i pozdrawiam.
Mariusz

[trinity]

Interseal wielki szacun!!! Jestem pod wrażeniem Waszych wyczynów Nie ma to jak wędrówka z nosidełkiem Ja wchodziłam z moją córą (miała rok i 9 m-cy) w nosidełku na Biskupią Kopę i co najgorsze- nie chciała żeby niósł ją tata, tylko mama:)
Malą Fatrę darzę wielkim sentymentem po zdobyciu Velkiego Rozsutca:)
Pozdrawiam

[Użytkownik usunięty]

Interseal wielki szacun!!! Jestem pod wrażeniem Waszych wyczynów Nie ma to jak wędrówka z nosidełkiem Ja wchodziłam z moją córą (miała rok i 9 m-cy) w nosidełku na Biskupią Kopę i co najgorsze- nie chciała żeby niósł ją tata, tylko mama:)

Nosidło jest wykorzystywane u nas maksymalnie i to nie tylko w górskich wycieczkach, ale np. Split zwiedzaliśmy z nosidłem, Omis i Plitvickie Jeziora... i Muzeum Czartoryskich w Krakowie.

Ręcę pozostają wolne, a wszelkie schody, czy progi nie są problemem.
Problemem jest sam pasażer, gdy zaczyna się mocno wiercić albo skrzeczeć za uchem przez godzinę zanim zaśnie.

Malą Fatrę darzę wielkim sentymentem po zdobyciu Velkiego Rozsutca:)

Wielkiego zostawiam sobie na koniec. Na razie mamy jeszcze do zaliczenia okolice Małego Krywania, Suchego i wogóle nie byłem w drugiej części Małej Fatry - czyli M.F. Martinske Hole.

Dzięki i pozdrawiam.

[mottom]

Wchodzimy pomiędzy skały, szlak schodzi ostro w dół.

Jak patrzę na to zdjęcie to normalnie dech zapiera.........
Mały poślizg - i szkrabka "nie ma"
Nie próbuję oczywiście nic Wam zarzucić (to po pierwsze Wasze dzieci a po drugie nie widziałem tego miejsca "na żywo"), ale patrząc na zdjęcie - sport ekstremalny (jakbym ja tak spróbował to by mi żona dała )

[Użytkownik usunięty]

Jak patrzę na to zdjęcie to normalnie dech zapiera.........
Mały poślizg - i szkrabka "nie ma"
Nie próbuję oczywiście nic Wam zarzucić (to po pierwsze Wasze dzieci a po drugie nie widziałem tego miejsca "na żywo"), ale patrząc na zdjęcie - sport ekstremalny (jakbym ja tak spróbował to by mi żona dała )

Wiem, że jest to poważny temat. Pamiętam, że jakiś czas temu doszło do jakiegoś wypadku w górach z udziałem dziecka i rodzicom postawiono zarzuty (nie wiem, czy z nosidłem, czy bez - nieważne), zarzut narażenia na utratę życia... czy jakiś inny prawniczy termin...

Wtedy natomiast bardziej bałem się spadających z góry kamyczków. Trzeba na przyszłość pomyśleć o kasku rowewrowym. Chłopak w nosidle jest zapięty, a nosidło zapięte do pleców pasem biodrowym i piersiowym - więc nie wypadnie.
Zaliczyłem już parę wywrotek i upadków, szczęśliwie bez konsekwencji.

Bardziej mnie zastanawiają przejścia po ażurowch drabinach nad wodospadami np. w Hornych Dierach, są one zazwyczaj mokre i śliskie, a Słowacy czy Czesi puszczają przodem swoje dzieciaki. Jeden fałszywy krok i pomiedzy szczeblami dzieciak ląduje w wodzie lub na skałach...
Przed nami spory dylemat - chyba jednak nie na ten rok.

Pozdrawiam.

[Tymona]

Jak patrzę na to zdjęcie to normalnie dech zapiera.........
Mały poślizg - i szkrabka "nie ma"
Nie próbuję oczywiście nic Wam zarzucić (to po pierwsze Wasze dzieci a po drugie nie widziałem tego miejsca "na żywo"), ale patrząc na zdjęcie - sport ekstremalny (jakbym ja tak spróbował to by mi żona dała )

Wiem, że jest to poważny temat. Pamiętam, że jakiś czas temu doszło do jakiegoś wypadku w górach z udziałem dziecka i rodzicom postawiono zarzuty (nie wiem, czy z nosidłem, czy bez - nieważne), zarzut narażenia na utratę życia... czy jakiś inny prawniczy termin...

.

Witam, mnie także zaintrygowało to zdjęcie i uświadomiło, że wyprawa górska z dzieciakami to nie tylko noszenie uroczych kilogramów, ale także nie lada odpowiedzialność. Ale patrząc na błogą minę Waszego bąbla, to jestem pewna, że chodzenie po górach będzie kojarzyło mu się tylko z przyjemnościami