Szutrowym szlakiem przez wyspy, czyli Chorwacja 2009

[janniko]

Maslinka!
Rewelacyjna relacja i fajne fotki... świetnie się czyta i ogląda i jeszcze świetniej zazdrości się.. ...
Będę musiał zgapić i zafudnować sobie podobną "przejażdżkę" po Cro.

Te zatoczki i zakamarki po prostu mnie powalają... nie mówiąc już o widokach!

Super..

pozdrav

[maslinka]

GRATULACJE

Już zapomniałem kiedy był mój tysięczny

PS Nie dawno zorientowałem się, że mam ponad 15 tysięcy

Dziękuję Z Tobą, Januszu nie mogę się równać Jeśli moje posty będą przyrastać mniej więcej w tym samym tempie, to 15 tysięcy "stuknie mi" za 14 lat

Maslinko , na tysiączkę , prezent prosto z ... Belgradu

Dzięki

Gratuluję tysiaczka

Wędrując z Wami zazwyczaj słów brakuje na komentarz, można patrzeć, podziwiać, chłonąć i chcieć też to wszystko zobaczyć.

Yskyerko, miło mi, że ze mną wędrujesz

Maslinka!
Rewelacyjna relacja i fajne fotki... świetnie się czyta i ogląda i jeszcze świetniej zazdrości się.. ...
Będę musiał zgapić i zafudnować sobie podobną "przejażdżkę" po Cro.

Te zatoczki i zakamarki po prostu mnie powalają... nie mówiąc już o widokach!

Super..

pozdrav

Witaj, Janniko. Zatoczki i zakamarki to jest to, co Maslinki lubią najbardziej Cieszę się, że jesteś ze mną w podróży

[piotrf]

Gratulacje
Po pierwsze za przekroczenie tysiąca
Po drugie - relacja kusząca baaaardzo i działająca destrukcyjnie na moje plany związane z Hwarem
Już wiem , że urlopu mi braknie na odwiedzenie tych pięknych miejsc

[maslinka]

Po drugie - relacja kusząca baaaardzo i działająca destrukcyjnie na moje plany związane z Hwarem
Już wiem , że urlopu mi braknie na odwiedzenie tych pięknych miejsc

Piotrze, nie martw się. Nie uda się w tym roku, to pojedziesz za rok. Co się odwlecze...
Pozdrawiam serdecznie.

[maslinka]

06.08 - czwartek - ciąg dalszy:

Dojeżdżamy do Vrboskiej, parkujemy niedaleko mariny i idziemy pooglądać miasteczko.
Kilka słów o miejscowości (za przewodnikiem "Bezdroży"):
Vrboska powstała w XV wieku jako port wioski Vrbanja. Położona jest na dnie piaszczystej zatoki, w której można łatwo przewidzieć zmianę pogody, obserwując cyrkulację wody w kanale Šćida. Mieszkańcom zatoka służy więc również jako barometr

Zanim ruszymy "zwiedzać", wstępujemy do piekarni i kupujemy długie, baaardzo słone "paluchy", uwielbiam je
Najedzeni, idziemy dalej. Mijamy wysepkę pośrodku mariny:



Zmierzamy w stronę uroczych renesansowo-barokowych "domów na wodzie", usytuowanych wzdłuż dwóch zatok i połączonych mostami. Bardzo nam się tu podoba. Cicho, spokojnie, malowniczo:







Jak widać, nic dziwnego, że Vrboska jest zwana małą Wenecją

Najcenniejszym zabytkiem Vrboskiej jest renesansowy kościół-twierdza sv. Marije z XV wieku:



Ta monumentalna budowla jest jedynym na wybrzeżu Adriatyku tego typu budynkiem. Zachowały się tu nagrobne płyty numerowane barokowymi cyframi. Z dachu otoczonego zębatym murem rozciąga się podobno piękny widok na okolicę. Niestety nie dane jest nam go zobaczyć, bo kościół jest otwarty tylko w godzinach rannych i wieczornych.

Okrążamy więc budowlę:



i wąską uliczką zmierzamy do samochodu:



Wracamy na camping i idziemy na plażę. Długo nurkujemy i znowu jesteśmy pod wrażeniem bogatego podwodnego życia u wybrzeży Hvaru

Wieczorem obowiązkowy spacer do Jelsy i ponowna wizyta w konobie "Pelago". Jednak pizza z pršutem już nie taka dobra jak za pierwszym razem...

Wracamy z Jelsy po 23:00. Porywisty wiatr smaga nas po twarzach i lekko spycha na bok. (To wiatr czy Karlovačko sprawia, że tak się chwiejemy? ).
Bora męczy nas kolejną noc. Trudno jest zasnąć, a kiedy już mi się to udaje, budzi mnie jakiś silniejszy podmuch targający namiotem.

To nasza druga noc z borą (na szczęście ostatnia!), ale dużo trudniejsza, bo wieje mocniej niż poprzednio. Pocieszamy się faktem, że morze nabierze bardziej głębokiego koloru i w końcu zasypiamy...

Laku noć

[kkra]

o jakieś znane mi zdjęcia i rejony:)
ja też byłam pod wrażeniem miejscowości:)
bardzo podobał mi sie też kanał, którym wpływa się tam, urocze widoki,
pozdrawiam:)

[maslinka]

07.08. - piątek:

Dzisiaj nasz ostatni pełny dzień na Hvarze. Łezka w oku się kręci... Ale to przecież nie koniec, jutro płyniemy na Korčulę.
Ale póki co, mamy jeszcze cały dzień na wyspie lawendy i trzeba go dobrze wykorzystać! Jedziemy na objazd zatoczek. W planach są uvale Półwyspu Kabal.

Przejeżdżamy przez Stari Grad, potem przez Rudine za którym kończy się asfalt. Dalej "pomykamy" już szutrem naszym "Fabiakiem - rumakiem" Patrząc na mapę, wymyśliliśmy sobie, że dojedziemy do zatoczki o wdzięcznej nazwie Smočiguzica

Szuter jest coraz trudniejszy, a droga z każdym metrem zwęża się:



Brač mamy jak na dłoni. Dojeżdżamy do morza:



Dziwi nas widok słupa wysokiego napięcia w takim ustronnym miejscu:



i stacja transformatorowa:



Gdyby nie one, byłoby tu idealnie.

Ale i tak bardzo nam się podoba! Niezaprzeczalną zaletą jest fakt, że w zatoczce tej jesteśmy sami Nareszcie udało się nam znaleźć takie miejsce.

"Życie podwodne" jest tu bardzo bogate, a koncentruje się... w okolicach kabla energetycznego który biegnie pod betonową osłoną widoczną na zdjęciu:



Początkowo mam opory co do nurkowania w tej zatoczce. Bliskość kabla sprawia, że obawiam się ewentualnych przebić... Ale zaraz tłumaczę sobie, podobnie jak Stuhr w "Seksmisji": "Jak one żyją (tu: ryby), to znaczy, że my też możemy"

Tak jak już wspominałam, poza stacją transformatorową, która odrobinę psuje krajobraz, jest to miejsce cudownie odludne i przepiękne. Oglądamy z bardzo bliska wyspę Brač:



Kolor wody cudowny:



Na brzegu obserwujemy wyjątkowo piękne okazy ukwiałów, które z czerwonych, gładkich kulek rozwinęły się niemal "na naszych oczach" w imponujące "kwiaty":



Poza tym w skalnych zakamarkach znajdujemy skrystalizowaną sól morską; ładny widok:



Leżymy, opalamy się, pływamy, aż tu nagle nasz spokój burzą ludzie. Przychodzi jakaś grupka Włochów, a po nich para Serbów (wiemy to z rejestracji samochodowej) i z samotności na plaży nici. Jednak na Hvarze w szczycie sezonu o zupełnie odludne miejsca jest naprawdę trudno. Dobrze, że chociaż w części udało nam się zakosztować "dzikiej plaży"

Pora ruszać w dalszą drogę. Na pewno są jeszcze jakieś zatoczki warte odwiedzenia i my zamierzamy je odkryć

[maslinka]

W ostatnich dniach naprawdę obrodziło w relacje! Mając nadzieję, że i tę ktoś czyta piszę dalej

07.08. - piątek - ciąg dalszy:

Z zatoczki Smočiguzica kierujemy się z powrotem z stronę Starego Gradu. Po drodze zamierzamy zajrzeć do uvali Digidaga. (Znowu spodobała mi się nazwa Ale każdy powód jest dobry!).
Skręcamy z głównej szutrowej drogi w boczną szutrową, której nawierzchnia jest koszmarnie nierówna:



Jedziemy z coraz większym trudem. W końcu, obawiając się o zawieszenie, kapitulujemy i zawracamy. Zatoczka Digigaga niestety nas pokonała

Ponownie patrzę na mapę. Gdzie by tu jeszcze pojechać? Palec błądzi po kartce, w końcu zatrzymuje się na miejscowości Mudri Dolac. Czemu nie? Jedziemy

Parkujemy na małym zacienionym parkingu, sporo tu samochodów "różnej narodowości". Idąc na plażę, zauważam Skodę Fabię na wrocławskich blachach z naklejką cro.pl Może Forumowicz-właściciel się znajdzie?

Plaża w Mudri Dolac jest taka jaką najbardziej lubimy - skalne półki. Ktoś mógłby powiedzieć, że niewygodne, ale my uwielbiamy wylegiwać się w Cro właśnie w takim otoczeniu i na takim "podłożu" :



Widok mamy, tradycyjnie już, na Brač:



"Życie podwodne" w Mudri Dolac zachwyciło nas. Pod wodą było tu najciekawiej, biorąc pod uwagę nasze doświadczenia nie tylko z Hvaru, ale i wszystkich miejsc, które udało nam się odwiedzić w tym roku.

W szczelinach skalnych po raz kolejny odkrywamy skrystalizowaną sól morską; tym razem ma bardziej czerwony kolor:



Po kilku godzinach leżenia i pływania (trochę nam się tu przeciągnęło, ale było tak cudownie, że nie chcieliśmy stąd odjeżdżać), wracamy na camping. Jemy kurczaczki przywiezione w słoikach; bardzo dobre Potem szybki prysznic, wskakujemy w "wyjściowe ciuchy" i wyruszamy w stronę Jelsy na nasz pożegnalny wieczór w miasteczku.

Długo snujemy się wąskimi uliczkami, zanim spragnieni zasiadamy na Pjacy na Karlovačko. Mój mąż w tym czasie na dłużej zatrzymuje się przy swoim ulubionym kościele (sv. Marije) i pstryka mu parę fotek:



"Foci" różne szczegóły architektoniczne:





Ja w tym czasie przysiadam na kamiennej ławeczce przed kościołem i popadam w lekką melancholię. Nie lubię wyjeżdżać, żal mi opuszczać Hvar, mimo że jutro jedziemy na inną piękną wyspę... Jednak trochę szkoda...
W końcu i ja doczekuję się zdjęcia :



Wieczór w Jelsie dobiega końca. Powoli wracamy na camping. Jutro wyjazd...

[e-lka]

W ostatnich dniach naprawdę obrodziło w relacje! Mając nadzieję, że i tę ktoś czyta piszę dalej

Czyta, czyta
Tak treściwych relacji nie można nie czytać!

[tadeusz2]

Z wielkim zainteresowaniem czyta i podziwia znakomite zdjęcia.

[piotrf]

Uvala Digidaga została dopisana do planu na następny rok
W tym roku wędruję z Tobą i innymi forumowiczami , bo z naszych wakacji wrześniowych nici
Nic to . Ucha sobie z tego powodu nie odgryzę
Czekam cierpliwie na dalszy ciąg
Pozdrawiam

[maslinka]

Czyta, czyta

Cieszę się

Z wielkim zainteresowaniem czyta i podziwia znakomite zdjęcia.

Miło mi, Tadeuszu

W tym roku wędruję z Tobą i innymi forumowiczami , bo z naszych wakacji wrześniowych nici
Nic to . Ucha sobie z tego powodu nie odgryzę

Przykro mi, Piotrze... Nic sobie nie odgryzaj Za rok nadrobicie to z nawiązką

Są czytelnicy, to i warto pisać I motywacja od razu większa

[Aldonka]

Mając nadzieję, że i tę ktoś czyta icon_wink.gif piszę dalej icon_smile.gif

Jak nie jak tak! Pewnie, że czytamy i oglądamy rzecz jasna.

[Janusz Bajcer]

W ostatnich dniach naprawdę obrodziło w relacje! Mając nadzieję, że i tę ktoś czyta piszę dalej

Czytam każdy odcinek, choć nie po każdym zostawiam ślad

Dziś Budi vjetar za sve moje lađe

[Mdziumka]

Piękne te wasze zatoczki. Może za rok mój mąż zechce chociaż troszeczkę powędrować waszym śladem? Bardzo intensywnie spędziliście tych kilka dni. Mam wrażenie, że wjechaliście prawie w każdą dróżkę.
Czy możesz mi napisać co rozumiesz pod pojęciem "bogate życie podwodne"? Nasze dzieci, zresztą ja również( ale w mniejszym stopniu), strasznie były zawiedzione tym życiem. Pozdrawiam i czekam na więcej