Portrety

[asikx]

no to dalej:

Wulgarny, lolitkowy styl zakłóca to, co powinno byc wyeksponowane na pierwszym miejscu, czyli młodość i świeżość.


Pozdrawiam
Rafał

[linka_ka]

fakt - trochę za dużo make-upu... a szkoda..

[marekb]

fakt - trochę za dużo make-upu... a szkoda..

miałem trądzik pokazać... myłoby wtedy młodzieńczo i świeżo czy wowczas dziewcze chciałoby pokazać zdjęcia komukolwiek, ba chciałaby sama na nie patrzeć..


20.

[Leszek Skupin]

Marku bardzo klimatyczne te portrety... Można zarzucić to co wcześniej ktoś napisał, że plastik, że za dużo "pudru" z PSa, ale cóż... taka jest obecnie fotografia glamurowa. Ja tak nie potrafię, a co potrafię pokazuję poniżej

Tato


Agnieszka


Czego brakuje w tych portretach... proszę o zwrócenie uwagi.

Pozdrav

[Rafał K]

Lesiu, te klatki są znacznie lepsze od tych, które wrzucałeś wcześniej.

Fajnie pokazałeś (wreszcie ) uśmiechniętą Agnieszkę.

Dodany makeup (taki czy inny - od czegoś trzeba zacząć) zrobił swoje, praca z lampą też znacznie lepsza niż poprzednio (choć potrzebne byłoby bardziej wyraźne światło na twarzy - ma promieniować - ale bez przepaleń ).

Diabeł - jak zawsze - tkwi w szczegółach. Ćwiczenie czyni mistrza. Trzeba więc ćwiczyć szczegóły.

Dużo można jeszcze osiągnąć w tego typu fotografii przez umiejętnie dobrany strój modela, przemyślane tło, oswojenie PS'a i - przede wszystkim oczywiście przez opanowanie światła.

To jednak ciągle są tylko sprawy techniczne. Na tym poziomie (bardzo dobrych technicznie fotografii) obraca się - jak mniemam - 90% fotografów wykonujących to zajęcie zarobkowo.

Na końcu zostaje bowiem praca z emocjami - fotograf ma wydobywać je z modela i nadawać im porządaną formę - jak reżyser filmowy. Dla mnie jest to umiejętność "czarodziejska" (vide np. filmy Ridleya Scota i zdjęcia w nich).

Jeżeli to wszystko dobrze funkcjonuje, to - choć nie lubię używać podniosłych słów - dochodzimy do fotografii artystycznej.

Tak ja to widzę

PZDR

[Leszek Skupin]

Rafał... najpierw muszę nauczyć się panować nad światłem bo na razie to 90% z tego co zrobiłem w czasie tej sesji to był cholerny przypadek. "Studio" mam jakie mam i na razie szerzej nie będzie , nad emocjami da sie popracować, ale czasem jest mi Agnieszkę łatwiej pokazać "zamyśloną" niż z uśmiechem. To jedno jedyne zdjecie z kilkudziesięciu nadaje sie do pokazania nie tylko ze względu na światło, które nie dało strasznych jakichś cieni, ale też ze względu właśnie na uśmiech, który udało mi się z Agi wydobyć . No i są wreszcie efekty posiadania dwóch lamp błyskowych, jedna zamocowana na statywie i skierowana w parasolkę , a druga zawinięta w czystą kartkę papieru A4 jako dyfuzor. Fakt jest faktem, że mogłem się nie bać i wydłużyć troszkę czas naświetlania (w przypadku Agi - 1/200 s. - za sugestią dub.religion'a), ale to znowu mogłoby spowodować uwidocznienie się lampy wbudowanej (która wyzwalała pozostałe dwie lampy), a tego za cholerę nie chciałem. Jest nad czym pracować

DZIĘKI

Pozdrav

[Rafał K]

...nad emocjami da sie popracować, ale czasem jest mi Agnieszkę łatwiej pokazać "zamyśloną" niż z uśmiechem...

Lesiu - żeby było jasne - zamyślenie, czy uśmiech to nie są te emocje, o których pisałem.

Miałem na myśli takie, które wgniatają nas w ziemię przeorując przy tym wszystkie bruzdy na mózgu jakie mamy No widziałem już parę takich obrazków...

Sprawy techniczne to w sumie detal - uważam, że takiego czy innego rzemiosła może nauczyć się każdy.

Acha - przy ciasnych portretach (powiedzmy studyjnych) - o wyrazie zdjęcia decydują w zasadzie tylko światło i emocje - jest to więc dość trudna kategoria.

W plenerku można natomiast pobawić się tłem, dobrać ubiór, mamy też nieraz do dyspozycji niezłe światło zastane... Zdecydowanie łatwiej wtedy coś opowiedzieć...


PZDR

[Leszek Skupin]

Rafał... wiosna idzie... hm... czy nie myślisz, że możnaby spróbować jakiś pierwszomajowy II foto-cro-pl-enerek w Sandomingo... Pierwszy był raczej pod znakiem landszaftów, drugi możnaby postawić pod znakiem portretów plenerowych... :?::?::?:

Tak sobie tylko głośno pomyślałem

[Rafał K]

Spotkać się byłoby miło, może jeszcze ktoś by dojechał i zrobilibyśmy... "małe co - nie - co"

A plenerek... że tak powiem, przy okazji... jak najbardziej

PZDR

[marekb]

Marku bardzo klimatyczne te portrety... Można zarzucić to co wcześniej ktoś napisał, że plastik, że za dużo "pudru" z PSa, ale cóż... taka jest obecnie fotografia glamurowa. Ja tak nie potrafię, a co potrafię pokazuję poniżej

Tato


Agnieszka


Czego brakuje w tych portretach... proszę o zwrócenie uwagi.

Pozdrav

Lesiu, retuszu u mnie nie było, poza dosłownie kilkoma punktami stemplem by syfki usunać, to mocny make-up i światło.. U ciebie widzę duży postęp. U pana winieta troche zachodzi na głowę i tak nie powinno być. U mnie na ostatnim również trochę za ostra, ale tak to widziałem. Pani Agnieszka jest lekko niedoświetlona zwłaszcza on nosa w dół. Widać lamę w górę odbitą od sufitu. Jest bardziej miekko ale przy małych odległościach się to nie sprawdza. Wtedy może lepiej głowicę, jesli lampke masz na sankach odwrócić do tyłu, ale nie całkiem w plecy lecz lekko w bok i odbić od blendy lub czegokolwiek białego. z drugiej lekko od dołu dałbym drugi biały szablon (np styropian) i myslę że byłoby lepiej. A tak w ogóle popróbuj przy zastanym, przy jakimś duzym oknie najlepiej w pochmurny dzień i z jedna blendą blenda do lekkiego doświetlenia cieni..

[Leszek Skupin]

Marku już tłumaczę jak to zdjęcie Agi (to moja żona ) oświetliłem. Z lewej strony z kąta ok. 45* od góry z wysokości ok 2m po skosie poszła lampa (tu pełna moc lampy LP 32) skierowana w parasolkę z odległości ok 2,5m, a z prawej strony lampa na wysokości ramienia skierowana bezpośrednio w ucho tylko zawinięta w białą kartkę papieru, która robiła za dyfuzor. Siła błysku 1/16 pełnej mocy, więc dość mało, żeby dać jakieś ostre cienie przy takim rozproszeniu jakie daje kartka papieru. Nie było tu odbijania od sufitu. Z resztą to widać na szyi przy prawym uchu... lekki cień od włosów.

Blendy jeszcze się nie dorobiłem, ale powoluśku, powoluśku... Cieszę sie, że robię postępy

Dzięki Marku za uwagi (ćwiczyć, ćwiczyć i jeszcze raz ćwiczyć).

Pozdrav

P.S. Gdybyś się zdecydował na taki foto-cro-pl-ener w Sandomierzu... temat otwarty, żeby się spotkać... i jak to Rafał napisał "zrobilibyśmy... "małe co - nie - co" "

... Pani Agnieszka jest lekko niedoświetlona zwłaszcza on nosa w dół....

P.S. 2 Już tylko "lekko niedoświetlona" a nie o dwie działki... idzie ku lepszemu jeszcze raz dzięki

[Użytkownik usunięty]

...Pierwszy był raczej pod znakiem landszaftów, drugi możnaby postawić pod znakiem portretów plenerowych... :?::?::?:

Lesiu odwrotnie z tymi dniami
Dzień PO chcesz portrety robić
Przecież wiesz jak wtedy człowiek wygląda

[Leszek Skupin]

Piotruś chodziło mi o I i II foto-cro-pl-ener, a nie o kolejność dni

Jasne, że portretowo to raczej pierwszego dnia bo po "zrobilibyśmy... "małe co - nie - co" " to nie ma co liczyć na portrety

[marekb]

Leszku teraz widzę.. zbliż tę lampę z parasolka a będziesz miał bardziej miekkie cienie, dałbym ją nawet ok 70-100cm od twarzy na wysokosci twarzy, z drugiej blenda (kawaek styropianu nie jest chyba drogi ) pionowo i z płaszczyzną ustawioną równolegle do osi obiektywu. z góry od tyłu, lekko z prawego boku, zaświeciłbym drugą lampką (siła błysku raczej nie wpływa bezposrednio na zmiekczenie swiatła ). Czas równiez nie wpływa na na ekspozycję (mówię o warunkach w których swiatło zastane nie bierze udziału w ekspozycji ). Mozesz regulować praktycznie przesłona, ISO i siła błysku. Oddalanie i przybliżanie natomiast wpływa na rozproszenie światła.

[marekb]

Piotruś chodziło mi o I i II foto-cro-pl-ener, a nie o kolejność dni

Jasne, że portretowo to raczej pierwszego dnia bo po "zrobilibyśmy... "małe co - nie - co" " to nie ma co liczyć na portrety

a ja mysle, że wręcz przeciwnie, wreszcie byłoby co poogladać...


zdjecie nie moje, ale kolegi z innego forum, cholera nie moge znaleźć nicka, myslę że sie nie pogniewa